You can! End of story!

“Ja maar, ik weet écht niet wat ik wil.” “Die vriendin, collega, buurvrouw en nicht van de melkboer hebben het veel makkelijker, zij weten namelijk precies wat ze willen. Als ik dat zou weten, dan zou ik ook wel weten wat ik zou moeten doen.”
Dit soort uitspraken ik eerder gehoord van vrouwen die stappen willen maken in hun carrière. Ik ga ze vast ook nog vaker horen. Daarom móet ik er een stukje over schrijven. Wat ik hoor zijn namelijk: smoesjes. Van de smoezenkoningin.

Stappen zetten in je carrière

Je zou kunnen zeggen: het is inderdaad lastig als je niet weet wat je graag wilt met je verdere carrière, want: waar dan te beginnen? Voor degenen die zichzelf ook regelmatig horen zeggen ‘ik weet het écht niet’:
Vraag jezelf dit eens af en zeg dan eerlijk: gebruik jij de ‘ik weet het echt niet’ – smoes  als excuus om geen stappen te hoeven zetten?

Zo lang jij niet weet wat je wilt, hoef je immers ook nergens aan te beginnen

Stel dat je het wél zou weten.. Dan loop je een aantal risico’s. Wat voor risico’s denk jij te lopen als je uit gaat zoeken wat je wilt? En dit vervolgens ook gaat doen? Vaak volgt dan één of meerdere van de volgende antwoorden:

• Het mislukt. En dat betekent dan dus ook automatisch dat ik misluk.
• Er gaan dingen veranderen. Dan heb ik er geen grip meer op. Ik weet niet wat me te wachten staat en dat is eng. Zo raak ik de controle kwijt.
• Ik moet niet zo zeuren. Want het valt allemaal wel mee. Soms. (Yeah right, jij weet beter).

Het is stiekem wel lekker om te zeggen: ik weet het ECHT niet! Zo lang je het ECHT niet weet, kan je ook ECHT niks te doen, hou je jezelf voor.
Daardoor blijf je doen wat je deed. En krijg je dus wat je kreeg.
Bovendien, als jij jezelf voorhoudt dat je niks te zeuren hebt, dan heb je nog twee keuze opties.
Je accepteert het zoals het is en je leert dealen met alle ongemakken die het met zich meebrengt (en stóp dan ook met zeuren). Klinkt hard? Dat is het niet, want je hebt immers een keuze. Deze keuze maak je zelf.

De andere optie is: ACTIE.

Actie, dat is eng; want je weet niet wat of waar het je brengt.
Maar; mag het een beetje spannend zijn?
Hoe eng is eigenlijk de optie van in een baan blijven hangen waar je doodongelukkig van wordt?
Ja, je loopt de kans dat het niet meteen 100% perfect gaat. Maar wat er in jouw hoofd zit, is misschien nog wel veel belangrijker dan wat je doet.
Als jij jezelf voorhoudt dat jij niet mag falen, dat je geen fouten mag maken en dat alles in één keer perfect moet, dan blijft het stil.
Zijn dit de gedachtes zijn die jou lamleggen (wat volkomen begrijpelijk is, ik zou ook niet meer durven als dat de maatstaven zijn), dan gaat het niet gebeuren. Als je er zelf niet in gelooft, verandert er niks.

Welke hersenspinsels houden jou tegen?