Gat op je CV, wat vertel je daarover?

In mijn praktijk ontvang ik regelmatig mensen die er voor langere tijd ‘uit’ zijn geweest. Uit het arbeidsproces. Bijvoorbeeld omdat ze – als jonge moeder – ervoor gekozen hebben om bij de kinderen thuis te blijven. Of omdat ze herstellende zijn van een burn-out. Deze mensen komen bij mij wanneer ze op het punt staan om weer deel uit te gaan maken van de arbeidsmarkt.. En dan komt na verloop van tijd dé vraag: ‘wat te zeggen over het gat op je CV?’

Burn-out: eerlijk voor uit komen?

Een tijd geleden kregen we via Workerbee ook een vraag binnen over dit onderwerp:
‘Begin 2018 kreeg ik een burn-out. Eigenlijk ongeveer tegelijkertijd toen mijn tijdelijke contract afliep. Ik hoef denk ik niet uit te leggen dat dat niet werd verlengd, toen ik met die burn-out thuis kwam te zitten. Eerlijk gezegd was ik daar ook opgelucht over. Ik besloot om tijd te nemen voor mezelf, om te herstellen en om het eens een poosje rustig aan te gaan doen. Inmiddels ben ik wel weer klaar met rustig aan doen. Ik wil weer aan de slag! Nu ben ik aan het solliciteren en vraag ik me af: wat zeg ik over dat gat op mijn CV? Moet ik hier eerlijk over zijn? Of moet ik iets verzinnen…? Ik kan me voorstellen dat een nieuwe werkgever niet zit te wachten op iemand die net een burn-out heeft gehad.’

Klaar om de arbeidsmarkt weer te bestormen!

Omdat ik deze vraag dus vaker krijg, gaf ik in mijn column voor Workerbee het volgende antwoord:
Ik wil eerst een kleine kanttekening plaatsen bij de overtuiging dat werkgevers ‘niet zitten te wachten op mensen die een burn-out hebben gehad’.

Mensen die een burn-out krijgen zijn vaak de kei-harde werkers. De motoren van het bedrijf. Het zijn de mensen die het heel erg goed willen doen en geen genoegen nemen met ‘krap-aan’ een voldoende. Het zijn de mensen waar ie-de-reen in het bedrijf van op aan kan:
Zit je met iets? Extra handjes nodig bij een bepaalde taak?
Vraag het aan deze collega.

Daarnaast zijn het vaak mensen met een heel groot verantwoordelijkheidsgevoel. Zij zullen niet snel ‘de schuld’ op iemand anders afschuiven, maar vooral zichzelf kwalijk nemen wanneer iets niet lukt of niet goed gaat.

Stuk voor stuk prachtige eigenschappen zoals je kunt zien. Je moet er alleen niet in doorslaan, want dan heb je dikke kans dat je ziek wordt.
Er zijn overigens nog andere oorzaken (bijvoorbeeld werkomstandigheden) die ervoor kunnen zorgen dat je burn-out raakt (en vaak is het een combinatie van allerlei factoren).. Maar dat is informatie voor een andere blog.

Hoe verkoop jij het gat op je CV?

Waarschijnlijk heb jij zélf een bepaald oordeel over het feit dat je een burn-out hebt gehad.
Zoals je hierboven kunt lezen, kun je er ook op een hele andere manier tegenaan kijken.

Het is maar net hoe je het verkoopt 🙂

Verder is het zo dat jouw gezondheidsaspecten standaard niet ter sprake mogen komen in een sollicitatiegesprek (behalve als het relevant is voor de functie). Je potentiële nieuwe werkgever mag tijdens het sollicitatiegesprek dus niet vragen naar je gezondheid of je ziekteverzuim bij je vorige werkgever. Lees HIER wat ze allemaal nog meer niet mogen vragen tijdens je sollicitatie.

Ben eerlijk!

Tóch hoeft het naar mijn idee helemaal geen probleem te zijn om te vertellen over je burn-out tijdens een sollicitatie.
Sowieso: een gat in je CV komt tegenwoordig vaker voor dan je denkt.

Een gat in je CV is alleen erg als je er zelf geen duidelijke reden of oorzaak voor kunt benoemen.
Het is namelijk niet dat gat, maar de verklaring die je geeft, die het verschil maakt.
Het is jouw unieke kans om de sollicitatie persoonlijk te maken en te vertellen wat die periode je heeft gebracht en wat je hebt geleerd.
Want het moge duidelijk zijn:
Je moet ballen hebben om voor jezelf te kiezen, aan jezelf te gaan werken, te leren van wat er mis is gegaan. EN er als een veel sterker persoon uit te komen! Jij kunt nu met volle overtuiging zeggen dat je er weer klaar voor bent: een nieuwe job!

Kom je toch een werkgever tegen die valt over jouw burn-out?
Weg ermee!
Daar zou ik niet voor willen werken…